Catwalks
Het is tijd om te praten over de naar mijn inzien letterlijke mijlpaal in mode: hakken. Ik hou van hakken, maar er op lopen is natuurlijk een nieuw verhaal. Soms zie je op TV van die fahsionshows waar modellen met eindeloos lange benen over het pad paraderen op palen die langer zijn dan de gemiddelde spagetthisliert voor deze gekookt wordt. Toch vertrekken ze geen spier, sterker nog: ze zien er uit alsof het net zo comfortabel zit als slippers. Als je er zo soepel op kan lopen als deze modellen doen staan ze vaak ookprachtig. Hakken lijken je een natuurlijk overwicht te geven. Je lijkt langer, je komt sierlijker over en je voelt je ook zelfverzekerd. Daarnaast is het goed voor je houding: doordat je gewicht anders verdeeld is sta je rechterop en houd je je borst vooruit. Het is minder goed voor je voet, maar als je ze niet de hele dag aanhebt kan het weinig kwaad.
Nog knap lastig
Hoe zijn jullie met het lopen op hakken? Ik vind het namelijk maar lastig. Ik denk dat soepel lopen op hakken één van die dingen is die als kind tamelijk makkelijk lijkt en als volwassene toch pittig tegenvalt. Een beetje de categorie van een huis kopen, of je rijbewijs halen. Allemaal dingen die toch net iets meer tegenvielen dan 7-jarige-jij ooit had verwacht. Toen ik een jaartje of veertien was besloot ik, met mijn eerste paar hakjes, te gaan oefenen. Hoewel deze maar 5 centimeter hoog waren vond ik het verschrikkelijk. Ik kreeg blaren, de schoenen zweetten en zaten totaal niet comfortabel en daarnaast leek ik op zo een girafje wat in artis voor het eerst naar buiten mocht. Dit gecombineerd met een tuniek met driekwartslegging en een slotjesbeugel zorgde voor weinig succes bij mijn toenmalige crush.
Mooie tussenweg
Gelukkig is de schade enigzins bijgetrokken. De beugel is weg, de driekwartslegging in een zak naar minder bedeelde kinderen in Oost-Europa en, meest belangrijk: flink wat paar hakken verder. Langzaam werden ze hoger en dwong ik mezelf er vaker op te lopen. Hoe meer ik dit deed, hoe soepeler het ging. Echter, zodra ik een baan in de horeca kreeg, stopte ik er mee. Ik liep te lange diensten en ging weer leven op de sneakers. Resultaat: ik lijk weer het girafje. Best sip. Gelukkig heb ik een oplossing gevonden: de sleehak van Via Vai. Sleehakken lopen makkelijker dan normale hakken doen en aangezien dit sandaaltjes zijn zitten ze ook nog eens heerlijk luchtig. Lijk ik toch nog een beetje op zo een catwalk model.